Реферат: Гісторыя развіцця плавання

С. Бойченко, В. Ушакоў і іншыя выбітныя майстры воднай дарожкі скончылі свае выступы, а маладыя плывуны не дасягнулі яшчэ вяршыняў спартовага майстэрства і не мелі досведу ўдзелу ў міжнародных спаборніцтвах.

У 1954г. савецкія плывуны ўпершыню прынялі ўдзел у чэмпіянаце Еўропы. У той час узровень развіцця спартовага плавання сярод жанчын быў значна ніжэй, чым сярод мужчын. Па гэтым чынніку ў еўрапейскім чэмпіянаце ўдзельнічалі толькі мужчыны.

У 1956г. на XVI Алімпіядзе ў Мельбурне 5 савецкіх плывуноў сталі бронзавымі медалістамі. Савецкая каманда плывуноў набрала ў Мельбурне 10 ачкоў і з 15-го месцы, занятага на XV Алімпіядзе, перасунулася на 7-е.

У 1961 году была створана адзіная сістэма арганізацыі навучальна-спартовай працы ў краіне. Паляпшэнне працы ДЮСШ таксама спрыялі новы каляндар спартовых спаборніцтваў і абавязковая арганізацыя ў перыяд летніх вакацый аздараўленчых спартовых лагераў.

У 1969 году па ініцыятыве ЦК ВЛКСМ быў створаны клуб "Няптун", які праводзіць вялікую працу па ўцягванні дзяцей у рэгулярны занятак плаваннем. У шэрагу гарадоў было ўведзена абавязковае для ўсіх навучэнцаў 1-4 класаў навучанне плаванню. Значна ўзрасло ў нашай краіне колькасць басейнаў.

Самага вялікага поспеху на міжнароднай спартовай арэне савецкія плывуны дамагліся ў 60-е гады. Выступаючы на XVIII Алімпійскіх гульнях у 1964г. (Токіо), 16-ти летняя севастопальская школьніца Галіна Прозуменщикова першай сярод савецкіх плывуноў стала алімпійскай чэмпіёнкай у плаванні на 200м брасам.

У 1966-1968 гг. савецкія плывуны перасунуліся на 1-е месца ў Еўропе і на 3-е ў свеце (пасля ЗША і Аўстраліі). На ХI Еўрапейскім чэмпіянаце (1966г., Утрехт) савецкая каманда апярэдзіла плывуноў 25 краін Еўропы і з вялікім адрывам у ачках заваявала мужчынскі і жаночы камандныя Кубкі, атрымаўшы 8 залатых медаляў, 7 пасераброных і 4 бронзавыя. Перамогі на еўрапейскай арэне былі праз 2 ода замацаваны ў Мехіка - на XIX Алімпіядзе. Тут савецкія плывуны, мужчыны і жанчыны, атрымалі 61 ачко і занялі 3-е месца ў свеце, а мужчыны - 2-е месца, саступіўшы першынство плывунам ЗША.

У 1971 году ФИНА прызнала плаванне важнай дадатковай крыніцай здароўя для дзяцей груднога ўзросту. З 1977 гады ў Маскве, а затым і ў іншых гарадах пачалося навучанне плаванню дзяцей груднога ўзросту пры дзіцячых паліклініка, якія маюць басейны.

У 1976г. на XXI Алімпіядзе ў Манрэалі на дыстанцыі 200м брасам прызавыя месцы занялі 3 савецкія плывунні: М.Кошевая 2.33.35с. (М/р.), М.Юрчения і Л.Русанова.

У 1980 на XXII Алімпіядзе ў Маскве Ўладзімір Сальнікаў упершыню ў гісторыі "выплыў" на 1500м. (вольным стылем) з 15 мінуць, з вынікам 14.58.27с. Бо шматлікія вядучыя каманды не прыехалі на алімпіяду, тая пераважная большасць узнагарод у плаванні дасталася зборнай СССР.

На Алімпіядзе ў Сеўле залатыя медалі нашай камандзе прынеслі І.Палянскі на 200м. (спіна), з вынікам 1.59.37с. і В.Сальнікаў

на 1500м. (вольным стылем), з вынікам 15.00.40 секунд.

На XXV Алімпіядзе ў Барселоне, у эстафеце 4 па 200м. (вольны стыль), зборная Расіі ў складзе: Д.Лепиков, В.Пышненко, В.Таянович і Е.Садовы, усталявала новы сусветны рэкорд. У трусе залатыя медалі выйгралі А.Папоў (50,100м., вольны стыль) і Е.Садовы (400м., вольны стыль).

На апошняй Алімпіядзе ў Атланце залатыя медалі заваявалі Д.Панкратаў (100,200м., батэрфляй) і А.Папоў (50,100м., вольны стыль).

К-во Просмотров: 153
Бесплатно скачать Реферат: Гісторыя развіцця плавання