Маленький стих мұқағали мақатаева (четверостишье)

Саған таныс адыр, қырқа, беттегі, Жыңғыл, жусан, тобылғылар көктеді. Рақатта іші-сырты ауылдың, Қуантсаңшы сен де, сәулем, кеп мені. Сағынышым - тек өзіңсің бір ғана, Ұшып жетті, қарлығаш та, тырна да, Саралақаз жұмыртқалап үлгірді, Кеше екеуміз асыр салған жылғаға. Ең алғашқы нөсер де өтті себелеп, Әлдеқашан гүлге қонды көбелек. Байлық, бақыт - бәрі де бар ауылда, Әттең, сәулем, тек сен жоқсың не керек?!  для меня он легче