Мастацкия сродки к стихотворению Анатоля Вялюгина "Спелы бор" З усих саборау есць сабор, Дзе згодзен я малицца: У спелым леце, спелы бор, Звиняць твае звантцы. У душным водар палян, Дзе маладосць хадзила, Багун, дурничник...
Мастацкия сродки к стихотворению Анатоля Вялюгина "Спелы бор"
З усих саборау есць сабор,
Дзе згодзен я малицца:
У спелым леце, спелы бор,
Звиняць твае звантцы.
У душным водар палян,
Дзе маладосць хадзила,
Багун, дурничник, дурнап'ян—раздзьмули усе кадзила.
Стаяць палки баравикоу;
Дрыжыць басок чмялины.
Глыбоки мох, на лисцях кроу
Мядзвежае малины.
Падсочак стрэлы на ствалах,
Нибы крыжы пакуты.
Спяшаецца барсук-манах
У цемны свой закутак...
На кожным кроку навина,
И душна ад чабору,
А песню кожная сасна
Свайму спявае бору.
Гость
Ответ(ы) на вопрос:
Гостьспелае лета-эпітэт
спелы бор-метафара
маладосць хадзіла-метафара
душны водар-эпітэт
палкі баравікоў-метафара
дрыжыць басок-метафара
мядзвежае маліны-метафара
падсочак стрэлы-метафара
барсук-манах-перыфраза
спявае бору-метафара
Не нашли ответ?
Похожие вопросы