Переведите пожалуйста грамотно. Екі мың он бірінші жылғы желтоқсан айының екісі күні телеарнадан кешкілік жаңалықтарды қөріп отырған едіқ, телефон шылдыр етті. Телефон тұтқасын немерен Жақсыбек көтерді. Арғы жағынан бір жас бал...

Переведите пожалуйста грамотно. Екі мың он бірінші жылғы желтоқсан айының екісі күні телеарнадан кешкілік жаңалықтарды қөріп отырған едіқ, телефон шылдыр етті. Телефон тұтқасын немерен Жақсыбек көтерді. Арғы жағынан бір жас баланың дауысы толассыз естіліп жатты. Телефон шалып түрған немеремнің екінші сыныпта бірге оқитын досы Асылжан екен.Асылжаннның мәз болғанына қарағанда, бір куаншышты хабар айтылып жатқандай сезілді. Шынында да солай екен. Алматыда метро ашылыпты.Бәріміз мәз болып жатырмыз. Осы кезде төрде отырған атамыз: - Балалар, не болып жатыр? Не қуаныш ?-деп сұрап қалды. Бұл сұраққа теледидар алдында хабар көріп отырған үй иесі Алтынғазы аға жауап берді: - Ата,-деді ол,- бүгін Алматыда жарасты теміржолымен жолаушылар таситын пойыздың тұсаукесері болыпты. Метро ашылыпты. -Одан не пайда?-деп сұрап қалды атай. Бұған да Алтынғазы ағамыз жауап қайды: -Ол алдымен Алматыда ауаның тазаруына әсер етеді, екіншіден, көшеде көлік қатынасының бөгетсіз жүруіне әсерін тигізеді. Метро пойызына мінген жолаушы барар жеріне бұрынғыдан тез барады. Уақытын үнемдейді. -ұл үлкен жаңалық екен!-деді атамыз. Біз қаламызда метромыз болғанына қатты қуандық.