Курсовая работа: Асаблівасці падрыхтоўкі рэпартажаў для тэлеканалаў
1.5 Патрабаванні да тэксту тэлерэпартажу
У апошні час выпрацоўваюцца новыя прынцыпы і патрабаванні да метадаў, зместу, кампазіцыі, афармлення журналіцкіх матэрыялаў. Існуюць патрабаванні да тэксту тэлерпартажу. Вось некаторыя з іх:
1) Трэба пазбягаць абрэвіятур нават пры паўторным згадванні. У эфіры могуць ужывацца толькі агульнавядомыя абрэвіятуры. Напрыклад, РБ – Рэспубліка Беларусь.
2) Спасылка на крыніцу павінна папярэднічаць цытаце, слухач паінен ведаць, хто з’яўляецца аўтарам цытаты, перад тым як яе пачуе.
3) Па магчымасці трэба пазбягаць прамога цытавання. Калі толькі прамая цытата не з’яўляецца істотнай, лепш за ўсё ўжываць пераказ. Карыстацца прамымі цытатамі ў эфіры вельмі нязручна, бо складана ўказаць глядачу на пачатак і канец цытаты. Калі ж даводзіцца цытаваць, лепш пазбягаць няўклюдных фраз, а ужываць выразы “па яго словах”, “як ён сказаў”.
4) Нельга ставіць залежныя сказы перад галоўнымі. Напрыклад: “Забіўшы першы гол у вароты Іспаніі, Дэвід Бэкхам ...” Такі сказ можа вельмі заблытаць слухача. Найлепшы варыянт – просты сказ: дзейнік + выказнік + дапаўненне. Напрыклад: ” Дэвід Бэкхам забіў прешы гол у вароты Іспаніі…” Таксама можна разбіць складаны сказ на два простыя.
5) Калі ў надрукаваным артыкуле можна падаць “Уладзімір Пуцін, былы прэзідэнт”, то рэпарцёру трэба казаць “былы прэзідэнт Уладзімір Пуцін”
6) Лічбы трэба акругляць. Журналісту газеты трэба падаваць лічбы, як мага дакладней, але ў эфіры 5 120 000 рублёў ператвараюцца ў “больш чым пяць мільёнаў рублёў”.
7) Трэба карыстацца дзеясловамі ў цяперашнім часе, калі гэта да месца. Выкарыстанне цяперашняга часу (“гаворыць” замест ”сказаў”) стварае ўражанне імгненнасці дзеяння, а таксама “ эфект прысутнасці”.
8) Вельмі важка пазбягайць займеннікаў. Калі ўсё ж даводзіцца імі карыстацца, трэба не забываць растлумачыць, да каго яны маюць дачыненне. Шмат займеннікаў у матэрыяле могуць ускладніць яго яснасць.
9) Для таго, каб слухач мог адчуць усе нюансы журналісцкага твору, рэпартаж павінен быць напісаны зразумелай і яснай мовай. Але журналіст павінен добра валодаць той мовай , на якой ён размаўляе. Бо рабіць памылкі ў прамым эфіры немагчыма.
10) Лепш чаргаваць складаныя і простыя сказы
Фразы ў рэпартажы павінны быць кароткія. Варта пазбягаць нагрувашчвання думак у адной фразе. Пры вольным вусным выкладанні магчымы фразы больш распаўсюджаныя, чым пры чытанні. Патрабаванне да невялікага аб’ему фразы абгрунтавана фактарам напружвання ўвагі глядача, які не толькі зрокава ўспрымае інфармацыю, але і на слых.
Глава 2 . Стылістычны аналіз рэпартажу на матэрыяле рэпартажаў
2.1 Рэпартажы тэлеканала АНТ, ці ( праграма “ Контуры”) “ Жизнь по-особенному ” (11 ноября 2007, 20:00)
И теперь тема, которая ни относиться, казалось бы, к жизни страны, но в то же время… На этой неделе в Минске открыли игровую площадку и уникальный подъемник для детей -инвалидов в одном с столичных центров коррекционно – развивающего обучения. Лариса Абрамчук - репортаж о человечности.
Жизнь за стеклом - это не только диагноз, но и образ существования Насти. Болезнь "аутизм" стала полной неожиданностью - к шести месяцев девочка была абсолютно здоровой. В центре коррекционно - развивающего обучения она считаться одной из тяжелых. Настя живет в собственным мире и ни каждого туда впускает.
Три четверти таких детей не разговаривают, поэтому все занятия проходят в игровой форме. Настя очень любит музыку. Теперь ее отучают от бутылочки, следующий шаг - научиться держать ложку. Для ребёнка в шесть лет, казалось бы, мелочи. Для детей "особенных" это - подвиг.
В старших классах задания более сложные, но и тут - определенная специфика. Доска рисунков. Дети показывают, что хотят делать. И доска ощущений. Только так можно развить речь.
Этот центр заметно отличается от многочисленных других. После ремонта тут появились пандусы , поручни для детей с нарушениями психофизического развития. Недавно установили подъемник - аналогов ему нет в Беларуси, и детскую площадку. Хотя и заснеженные, качели и горки дети сразу же испытали. Новинки - это совместная работа центра и англичан - общественной организации помощи "особенным" детям.
Еще 15 лет назад дети с особенностями психофизического развития считались необучаемыми. У родителей был один выход - отказаться от такого ребёнка, у малышей - одна дорога. В закрытый специнтэрнат.
Сегодня все по-другому. Каждую свободную минуту Алла Ушакевич навещает свою подопечную. Оля в центре самая маленькая, но одна с самых прогрессивных. Она борется за своя жизнь с рождения. Родителей лишили родительских прав, а Алла - двоюродная бабушка - не смогла отдать Олю в интернат. В год она еще не ходила, а сейчас рисует и даже что-то бормочет.
Но что делать тем, от кого отказались? Многие из них живут в интернатах. Людмилу Артамонову в округе сначала ни понимали. При двоих собственных детях, они с мужем взяли на воспитание еще шестерых. Людмила сама педагог, а главное - она просто хотела большую семью, не думая о каких-то особенностях в развитии. В доме Артамоновых теперь идет ремонт. В планах - спортивная площадка и мастерские для детей. В Гродненской области это не единственный пример попечительства над детьми с особенностями психофизического развития.
Аналіз:
1. Рэпратаж пачынаецца з выразу “Жизнь за стеклом- это не только диагноз, но и образ существования Насти»,адразу становіцца зразумела пра што пойдзе гаворка.
2. Амаль усё дзеясловы ў форме цяперашняга часу.
3. Выкарыстоўваецца эліпсіс(Для детей "особенных" это – подвиг.У малышей - одна дорога. В планах - спортивная площадка и мастерские для детей)
4. Простыя сказы чаргуюцца са складанымі. Мова вельмі простая і зразумелая, добра ўспрымаецца на слых.
5. Выкарыстоўваецца спецыяльная лексіка(аутизм, детис нарушениями психофизического развития,специнтэрнат)