Реферат: Эканоміка Беларусі ХІХ стагоддзя
Пасля 1863 г. пераглядзелі землеўпарадкаванне дзяржаўных сялян (20% сельскага насельніцтва). З 16 мая 1867 г. яны адразу пераводзіліся з аброку на выкуп і станавіліся ўладальнікамі зямельных надзелаў. Надзелы дзяржаўных сялян былі вышэйшымі, чым у памешчыцкіх. За карыстанне зямлёй яны плацілі дзяржаве аброчны падатак.
Вынікі сялянскай рэформы на Беларусі:
– Памеры надзелаў вышэйшымі, чым па Расіі.
– На перыяд часоваабавязанага становішча былі зменшаны павіннасці.
– Захоўвалася памешчыцкае землеўладанне – у іх больш паловы лепшай зямлі.
– Каля 40% сялян мелі надзелы, недастатковыя для самастойнага вядзення гаспадаркі.
– Таксама сервітуты, цераспалосіца.
– Захоўвалася абшчыннае землекарыстанне ва ўсходняй частцы Беларусі.
– Сяляне атрымалі асабістыя і маёмасныя правы, саслоўнае самакіраванне.
– Быў створаны рынак рабочай сілы ў прамысловасці і сельскай гаспадарцы.
2. Буржуазныя рэформы 60 — 70-х гг. XIX ст. и Грашовая рэформа 1862 – 1863 гг.
Мэты:
– упарадкаваць фінансавую сістэму;
– спыніць інфляцыю;
– стабілізаваць грашовае абарачэнне;
– аднавіць размен крэдытных білетаў на золата і срэбра.
Шляхі правядзення:
– Пазыка значных сродкаў за мяжой (15 млн фунтаў стэрлінгаў).
– Пакрыццё дэфіцьту дзяржаўнага бюджэту за кошт пазыкі.
– Павелічэнне разменнага фонду да 120 млн руб. за кошт пазыкі (у абарачэнні крэдытных білетаў на 713 млн руб.).
– Аднаўленне разменных аперацый крэдытных білетаў на залатую і срэбраную манеты. Курс – 110,5 кап. крэдытнымі білетамі за 1 руб. срэбрам, у далейшым – курс 100 кап. за 1 руб. звонкай манетай.
Разменная аперацыя пачалася 1 мая 1862 г. Да 1 студзеня 1864 г. разменны фонд заменшыўся на 55,2 млн руб. і склаў усяго 10,2% ад колькасці крэдытных білетаў. У канцы 1864 г. урад забараніў выдачу залатой і срэбранай манеты ўзамен крэдытных білетаў. Расія зноў вярнулася да абарачэння неразменных папяровых грошай.
Прычыны няўдаласці рэформы:
– эканамічная слабасць Расіі;
– захаванне перажыткаў прыгонніцтва;
– крызіс сельскай гаспадаркі і прамысловасці;
– нязначны выпуск таварнай масы, здольнай заменшыць лішак крэдытных білетаў;
– рост дэфіцыту дзяржаўнага бюджэту (1864 г. — 90 млн руб., або 20,6 %);
– адмоўны гандлёвы баланс 1862 г. (рэзкае павялічэнне імпарту станкоў, машын, механізмаў, адсутнасць росту экспарту).