Акырын журди,тез келди,бирден сойледи,шалкасынан кулады,балаша маз болды,емин-ерк

Кишкениай бала акырын журип келед, себе би бул онын алгашкы кадамдары. Мен сабакка кешигип, тез жугирип келе жатырм ын. Ундемей отырып отырып бирден сойлей кетии . Акем атама жана былгары сыйлап еди, ол балаша маз болып куанып жур. Бугин бакылау жумысы болмайтын ын естип баримиз емин -еркин отыра кетик. Бостан боска жургенше бир тирлик жасап, ел катарлы омир суреик деди айели жуьайына.