Беззлучникавыя сказы з мастацкай литаратуры

Гляджу: ідуць па дарозе пан з чарнакніжнікам і раптам павярнулі да густога яловага лесу. Грышку пакідаюць сілы: ён выпускае з рк дуду і падае, самлелы, на дол. Ад гэтага крыку прачынаюцца парабкі, бягуць на дапамогу і знаходзяць  яе ў сенцах: яна ляжыць як нежывая. (з кнігі Яна Баршчэўскага "Шляхціц Завальня")