НАПИШИТЕ 5 ПОСЛОВИЦ О ВОСПИТАННОСТИ НА ТАТАРСКОМ

Ак алабута - ачлык елның бодае. Аксыргак бар җирдә ат үлмәс. Актамыр атка булган үчен сабаннан алыр. Алабута орлыгы булганчы, солының саламы бул. Әрекмәнем: кызу капса - яулыгым, баш авыртса - саулыгым. Әрем төбенә гөл үсмәс. Бер чәчкә яланны матурламый. Бер үк чәчәктән корт - бал җыя, елан - агу җыя. Берәү печәнне чалгы белән чаба, берәү дуга белән чаба. Вакытсыз ачылган гөл тиз сулар. Гөл булса, гөлгә куан, гөле булмаса, бөресенә куан. Гөл төбенә кычыткан үсми. Гөлен яраткач, чәнечкесен дә ярат. Гөмбә яңгырдан туймас. Елына бер балтырган ашамаган кешенең эче кортлар, имеш. Камыш, суда утырса да, бар үләннән элек корый. Камышны үз күлеңнән ал. Корыган камыш ерактан тавыш бирер. Кылган башы юкка кымшанмый. Кырмавык үзенә тигән һәркемгә ябыша. Көчләп ачкан чәчәкнең исе булмас. Күбәдән- чүмәлә, чүмәләдән - кибән. Матур гөл чәнечкеле була. Матур чәчәкне кырау тиз ала. Олы юлга үлән үсми. Печән чабып җыелмый, тарап җыела. Сарана төбендә суган ятыр. Сары мәтрүшкә алтмыш төрле авырудан, көрән мәтрүшкә җитмеш төрле авырудан дәва. Сырланның үзен өзсәң дә, тамыры кала. Сәнәге кыйбат түгел, җәпләкәсе кыйбат. Тигәнәк арасына кермәгәнгә тигәнәк иярми. Тигәнәк арасында үскән чәчәктән саклан. Тигәнәк булып аякка кадалганчы, гөл булып якага кадал. Тигәнәк чәчеп бодай ура алмассың. Тик торганнан чыкан чакмый. Умырзая, яфрагыннан алда, чәчәген күрсәтер. Үлән башыннан корыр. Үсәсе чәчәк таптауда да үсә. Һәр гөл үз сабагында чәчәк ата. Һәр гөлнең үз исе бар. Чабучылар начар булса, печән аз чыга. Чалгы тавышы чыга башласа, яңгыр ява башлый, ди. Чәчәкле гөл кадерле була. Чәчәк булган җирдә бал була. Чүмәлә көеңә кибәнгә үрелмә. Чүп җыйсаң - чүмәлә, чүмәлә җыйсаң - богыл. Шайтан таягына кырау тими. Эргәзембай - яз күрке.