Помогите пожалуйсто сочинение на казахском но можно на русском натему домбра

+6дауыс     Домбыра көне аспап және ол қазақпен кіндіктес ұлыстардың бәріне ортақ мүлік, себебі домбыраның жасы қазақ хандығынан үш мың жылдай үлкен, дәуірлей тексергенде аспап аттары әртүрлі диалект салдарынан өзгеріске ұшырағанымен түбі бір екені айдан анық білініп тұрады. Толғамды мәселелердің сырына үңілместен бұрын, әуелі аспап жайына түсіндірме бере кетейік.  Қазақтың домбырасы түркі-монғол (арғы атасы – ғұн) мәдениетінің меншігі, тамыры тарихқа терең жайылған, байырғы аспап. С.Өтеғалиева Орталық Азиядағы танбуртекті аспаптарды үш топқа бөледі: Сібір-Алтайлық, Ортаазиялық, Таяушығыстық (Хордофоны Средней Азии. Алматы-2006. 39-бет). Осы тұжырыммен қарасақ біздің шертпелі аспаптарымызды да шартты түрде үшке бөлуге болады. Формасы мен дауыс бояу жағынан айырмашылықтары бар аспаптың бұрыннан келе жатқан белгілі үш түрі бар, әрбір өлкенің күй өнері әртүрлі орындаушылық мектеп құрап отырғанына сәйкес аспаптарының да тұрқы (формасы) жағынан өзгешелігі бар. Арқа, Жетісу, Қаратау өңірлерінде кең тараған домбыраның тұрқы қысқа, мойыны жуантық, шанағы бұрышталып шабылады

Домбра (каз. домбыра) — казахский народный двухструнный щипковый музыкальный инструмент.Также является народным инструментом у ногайцев. Применяется в качестве аккомпанирующего и сольного, а также основного инструмента в казахской народной музыке. Используется современными исполнителями. Корпус грушевидной формы и длинный гриф, разделённый ладами. Струны обычно настроены в кварту или квинту. Одним из величайших домбристов является казахский народный музыкант и композитор Курмангазы, оказавший большое влияние на развитие казахской музыкальной культуры, в том числе и — музыки на домбре: его музыкальная композиция «Адай» популярна в Казахстане и за рубежом. Домбра есть не только у казахов. Этот инструмент имеет свои аналоги у многих народов. В русской культуре есть схожий по форме инструмент домра, в таджикской культуре — Думрак, в узбекской культуре — Думбыра, Думбрак, похожий по форме Дутар, в киргизской культуре — Комуз, в туркменской культуре — Дутар, Баш, Думбыра, в башкирской культуре — Думбыра, в ногайской культуре приазовья — Домбыра, в турецкой культуре — Саз, в якутской - Таҥсыр. Отличаются эти инструменты иногда количеством струн (до 3 струн), а также по материалу струн (нейлон, металл).