ТАТАРСКИЕ ЗАГАТКИ ПРО ЛИСУ ВОЛКА И ЗАЙЦА

На татарском: Аю турында: Җәен урманга патша, Кышын кардан да аста. Килә бер батыр атлап, Аягы баса лап-лап; Урманда йөри, Умартадан бал көри. Бүре турында: Әнә бара Алып, Колакларын салып; Киңдер күкрәге, Тимердер йөрәге. Әнә бара хан, Авызы-борыны кан. Сорыдыр төсе, Үткендер теше, Урманда йөри, Бозаулар эзли. Куян турында: Әйтим бер йомак: Җәен соры, кышын ак, Төймә койрык, шеш колак. Кечкенә генә Батыш, Куак астында ятыш. Курыкканнан да курыккан, Курыкмаганнан да курыккан, Күләгәсеннән дә курыккан. На русском: Медведь: Королевская лесу летом, зимой в снегу внизу.В один батыр лошади, встал на ноги шлеп-шлеп; в лесу ходит көри мед из улья. Волк:Вот идет с налоговой уши; грудь Киңдер, железо-то сердце.Вот идет хан, рот-кровь носа.Цвет то серый, самка-то острое, лес ездят, телят ищет. Зайцев:Один йомак так: летом серые, зимой белые, задняя часть кнопка, опухоль кола.Небольшой Батыш, под кустарниковой растительности привлекательной.И разве не боялись, не боялись и, и из тени боялись.