Жамбыл жабаевтын асерли кушти бир оленин жазып бериниздерши.Баска бир калага жар?

Менің пірім - Сүйінбай, Сөз сөйлемен сыйынбай! Сырлы, сұлу сөздері Маған тартқан сыйындай! Сүйінбай деп сөйлесем, Сөз келеді бұрқырап Қара дауыл құйындай! Екпініме кезіккен Кетер ме екен жығылмай! Құлаштап бір кетейін, Көбен* қүсап тығылмай. Қашсаң, қуып жетейін, Бізге жабы** бұйым ба-ай! Селтеңдеген ақынды Көрмеуші едім шыбындай. Кәне, сөйлеп жіберші, Айтыспағың, шының ба-ай?! Деп келдің бе Жамбылды Күнде жеңген Шыбылдай. Әкеме. Сертінің ұрлап қара атын, Жазықсыз киып қанатын, Жапанда жаяу қалдырып, Жайым жоқ қарғыс алатын. Ел арасын егер қып, Ойым- жоқ шұрқан салатын. Қоныстан елді бостырып, Неміз бар енді шабатын! Өлең мен сөзді дос қылып, Құрамын ақын санатын!