По беларусскаму языку пословицы о Родине

на белорусском языке вот: Абедаў, а жывот не ведаў.Адклад не ідзе ў лад.Больш я забыўся, як ты знаеш.Брахаць – не цэпам махаць.Была б шыя, а хамут знойдзецца.Была ў сабакі хата.Было б балота, а жабы знойдуцца.Бяда адна не ходзіць – другую за сабой водзіць.Варона з куста, а пяць на куст.Вырас пад неба, а дурань як трэба.Высокія парогі не на нашыя ногі.Гаспадар пачыная будавацца з гумна.Госцю гадзі, да й сябе глядзі.Дай Бог нашаму цяляці ваўка спаймаці.Дай, Божа, усё ўмець, ды не ўсё рабіць.Дзеду міла, а ўнуку гніла.Дзе госць, там і Бог ёсць.З багатым не варта судзіцца, а з дужым біцца.Зяць любіць узяць.Спроба – не хвароба.Сядзелі на гэтай нядзелі.Паглядзім, на чым свіння хвост носіць.Захочаш сабаку выцяць – палку знойдзеш.Ішоў ваякам, а назад ракам.Папраў казе хвост.Пераначуем – болей пачуем.Кнігі ў сумцы, а дзеўкі ў думцы.Развязаўся мех не на смех.Галота хоць у балота.Муж і жонка – найлепшая сполка.Не да парасят, калі свінню смаляць.Купіў не купіў, а патаргавацца можна.Лепшая радня – свая раўня.Ліслівае цялятка дзве маткі сасе.На чым вазку едзешь, таму і песенькі спывай.Сярод варон жыўшы – варонай і каркай.Лішняга і свінні не ядуць.Малы жук, ды вялікі гук.Зрання росна, у поўдзень млосна, а ўвечар камары.Паміраць збірайся, а жыта сей.Блізка відаць, да далёка дыбаць.Пужаная варона і куста баіцца.Багатаму шкода карабля, а беднаму – кашаля.Няма лепшай рэчы, як на сваёй печы.Сядзі ціха – не будзеш ведаць ліха.Не тая гаспадыня, што збярэ гаспадарку, а тая, што ўдзержыць.Не хваліся пабыўшы, а хваліся пажыўшы.Хто дбае, той і мае.Чалавек есць хлеб траякі: белы, чорны і ніякі.Якое дрэва, такі і клін, які бацька, такі сын.  вот ещё : Колос хорошо не созревает, когда солнце хорошо не греет. Много снега - много хлеба. С огнем не шути и воде не верь. Волка ноги кормят